woensdag 21 december 2011 / nrc.next /

Krant / Zeven Zonden

Lust is geen zonde, ben je mal!

,,Als er een anti-viagrapil zou bestaan, zou ik die best willen innemen als ik ouder ben. Seks leidt af en kost veel tijd. Het is bij mannen altijd aanwezig als een soort achtergrondgeluid. Volgens mijn vader gaat dat nooit meer weg. Het zou toch heerlijk zijn als je op een gegeven moment een pilletje kunt nemen waardoor die herrie stopt. Dat je denkt: hé een vrouw, laten samen nordic walken, of een puzzel leggen of praten.

 

,,Ik vind seks bij oudere mensen een beetje treurig. De hoofdredacteur van de Amerikaanse Playboy, Hugh Hefner, heeft dankzij viagra op zijn 83ste nog volop seks. Ik hoop dat ik tegen die tijd niet meer wil. Want wil je nog wel, dan moet je of naar bed met een veel te jong meisje en dat voelt niet oké. Of je moet naar bed met iemand die oud en dus lelijk is en dat wil je ook niet. Lust heeft toch veel te maken met schoonheid en aantrekkelijkheid.

 

,,Lust is geen zonde, ben je mal! Een vrouw die mij net zo graag wil als ik haar, die roept lust bij me op. Als je ongestraft het menselijke in het dierlijke durft te laten overvloeien. Dat je alles wat niet primitief, gulzig en genotzuchtig is, voor een paar uur buiten de slaapkamer kunt laten.

 

,,Onkuisheid vind ik wel een zonde. Ik keer mij tegen de pornoficatie van de samenleving. In 1980 was Playboy nog provocerend. Het blad is sindsdien weinig veranderd, maar terwijl wij nog steeds lief zitten te klooien met blote meisjes, heeft de wereld ons intussen aan alle kanten ingehaald. Twintig jaar geleden was porno al extreem als er anale seks aan te pas kwam. Dat waren dan met een meneer en een mevrouw met veel schaamhaar die schuchter wat probeerden. Tegenwoordig is het twee lullen van forse omvang in je kont en nog drie ergens anders. De dubbele penetratie is standaard geworden.

 

,,Ik kijk nooit porno. De pornorealiteit en de werkelijkheid zijn een stuk verder van elkaar komen te staan. Jonge mensen komen al vroeg in aanraking met extreme vormen van seks waarvan ze denken dat het normaal is. Het heeft iets leegs. Ik ben nog zo ouderwets dat ik denk dat liefde en seks bij elkaar horen. En dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen ongeremde maar liefdevolle seks tussen twee mensen en een anale gangbang met een mega bukkake [groepsseks waarbij mannen ejaculeren over een knielende man of vrouw, red]. Ik heb twee keer in mijn leven gruwelijke onenightstands gehad en dat smaakte niet naar meer.

 

,,Toen ik aantrad wilde ik Playboy chiquer maken. Inmiddels denk ik dat we daar misschien een beetje in zijn doorgeslagen. Aan de ene kant van het spectrum heb je porno, aan de andere kant kunst en ergens daartussenin schommelt Playboy. Wij laten vrouwen niet vernederend poseren, fotograferen nooit tussen haar benen. Dat is te kwetsbaar, te veel gericht op seks en te weinig op waardering en schoonheid. Seks haal je maar ergens anders. Playboy mag prikkelend zijn, maar het is niet de bedoeling dat je er razendgeil van wordt.

 

,,Tegelijkertijd schuilt er in kunstzinnige foto's het gevaar dat de vrouw verandert in een object. Dat je denkt: het is een naakte vrouw, maar het had net zo goed een stoel kunnen zijn. Dat is ook weer niet de bedoeling. Een strak gezicht in een strakke omgeving waar je normaal nooit een lichaam aantreft, is niet verleidelijk. Dat kan heel mooi zijn hoor, maar het doet niets voor je libido. Het moet herkenbaar zijn. Daarom zijn vrouwen die op een tafeltje leunen met hun billen in de lucht zo populair. Als een vrouw leuk lacht dan ontwapent dat enorm. Het maakt de foto menselijk, aantrekkelijk en ontdoet de foto van pornografie. In Playboy moet het warm, levendig en blij zijn.

 

,,Voor 100 duizend euro zou ik naakt in nrc.next gaan. Dat heeft niets met hebzucht te maken, maar met economische logica: dat bedrag vragen vrouwen ook aan mij. Natuurlijk helpt dat geld, maar vrouwen doen het vooral uit ijdelheid, vinden het fijn bekeken te worden, het zijn niet voor niets vaak actrices die uit de kleren gaan. Ja, toen ik begon heb ik gezegd dat ik niet zat te wachten op meisjes uit realityprogramma's als Idols of Big Brother. Dat we vorige maand toch voor Britt Dekker kozen is voortschrijdend inzicht. Met de vrouwen uit Oh Oh Cherso hebben we niets gedaan en daar heb ik zakelijk gezien wel spijt van, al vind ik het nog steeds te plat.

 

,,Er is een enorme sterreninflatie gaande. Je hebt goede en slechte generaties, net als met voetbal. In deze tijd moet je goed zoeken. We hebben de vijver van GTST inmiddels wel leeggevist. Mensen denken dat ik alles voor het kiezen heb, maar dat is niet waar. Natuurlijk wil ik het liefst Maxima of Yolanthe Sneijder Cabau, maar die weigeren. Stacey Rookhuizen vond ik mooi en Britt Dekker was ludiek. Zij is een fenomeen, er hangt een vibe om haar heen. Zij was verrassend en dat is een belangrijk criterium voor ons. Of een vrouw bij mij persoonlijk lust opwerkt is niet van belang. Het zou niet goed zijn als ik het met Britt zou willen doen.

 

,,Ik let er hoogstpersoonlijk op dat er ook vrouwen met kleine borsten in de Playboy staan, want ik weet dat veel mannen dat mooi vinden. Ik heb liever geen siliconenborsten en we gaan zeker niet aan vagina's frunniken. Diversiteit vind ik belangrijk, maar alleen omdat het aantrekkelijk is. Niet om anderen het gevoel te geven dat dat ook wel oké is. We krijgen brieven van vrouwen of we niet een keer een heel dikke vrouw kunnen afbeelden. Dat zou ik alleen doen als ik wist dat 50 duizend mensen opgewonden zouden raken van dikke vrouwen. We zijn geen politiek pamflet. Wij kunnen onze eigen realiteit scheppen, dat is juist zo fijn. We hebben het wel eens over een groene playboy gehad omdat tegenwoordig iedereen iets met groen doet. Maar het milieu interesseert onze lezer helemaal niet. Wij zijn daar ook helemaal niet voor, wij zijn voor het leuke van het leven. De Playboylezer is gewoon een kerel die een beetje wil lachen en mooie spulletjes wil. Een beetje zoals ik, maar dan wat jonger. Mensen die het zich kunnen veroorloven om te genieten en dat ook graag laten zien. Heel on-Nederlands eigenlijk. Nu het crisis is merk ik dat meer mensen moeite hebben met artikelen over luxe en het goede leven. We krijgen boze reacties op de rubriek waarin ik in chique restaurants eet. Je mag het eigenlijk niet meer over dure en fijne dingen hebben. Het zijn de nieuwe zonden.

 

,,Ik kijk graag positief naar het leven, dat heb ik altijd al gehad. Toch is er een tijd geweest dat ik zo angstig was dat ik mijn bed niet uitkwam. Ik was twintig en bang dat er iets ergs zou gebeuren, bang voor de dood. Ik was niet opgewassen tegen het feit dat het niet allemaal leuk kon zijn. Ik ben er voor naar een kliniek geweest. Daar zat ik tussen de meest heftige mensen met verschrikkelijke incestverledens en oorlogsverhalen. Het was een veilige plaats met aandacht voor wat er aan de hand was. Het heeft daarna nog best even geduurd voordat het goed ging, ik moest reïntegreren. Aan de ene kant functioneerde ik normaal, maar aan de andere kant heb ik een half jaar niet in de kantine van mijn werk durven eten. Bang dat ik benauwd zou worden of zou stikken in een boterham. Ik ben altijd kwetsbaar gebleven, ook nu nog. Als hoofdredacteur van Playboy heb ik een druk leven, dus ik moet oppassen. Als ik te onmatig leef, te weinig slaap en te veel drink, dan lig ik wakker en krijg ik hyperventilatie. Het heeft geen zin om ernaar te peuren waar het nou precies aan ligt. Uiteindelijk moet je er toch mee leven. Ik zie het nut niet in van zwaarte. Dat vind ik zonde. Mijn vrouw [Corinne van Duin, hoofdredacteur van de Viva, red.] is net zo optimistisch als ik. Ik geloof er niet in dat het beter knettert als je tegenpolen bent. We zijn al elf jaar samen, maar er is nog steeds veel lust."

 

Foto: Lars van den Brink